nanakiyal aval

         நானாகிய அவள்

 செல்லரித்த குடையானது

என்மனம்

அவளது நினைவுகளால்

 நீங்க புன்னகையால் 

நெகிழ்கிறது 

கல்லான மனது 

காவியம் படைக்கும் 

காதலானது 

எங்களுடையது

 

natpu

                  நண்பர்கள் 

காலங்கள் கடந்து செல்லும் 

காயங்கள் மட்டும் நிலைக்கும் 

இனிமையான நினைவுகளால் என்றும் 

இனிக்கும் அந்த காயங்கள் 

பார்க்காத நாட்களில் எப்போது 

பார்ப்பேன் என்ற மனநிலை

பார்த்த பொழுது இன்பமாக

பேசிக் கொண்டோம் அந்நாட்களில்  

மறக்காத நினைவுகளோடு இன்று 

மண்ணில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன் 

அன்பான உன் வார்த்தைகள் 

இன்பமாய் ஒலிக்கின்றன என்னிடம் 

                        

ullatthin parvai

உள்ளத்தின் பார்வை 

எங்கேயோ தேடுகிறாய் 

என்னுள்ளே உன்னைக் 

காண  மறுக்கிறாய்!

மனமானது மயங்குறது 

மங்கையின் பார்வையில் !

தேனின் நோக்கினை

தெளிவாய் காட்டுகிறாய்!

தெள்ளுத் தமிழின் 

திகட்டும் மொழியினை!

உள்ளத்தின் இனிமையை 

உதட்டளவில் தெரிகிறது

உறங்கா விழிகள் 

உண்மை உரைக்கின்றன  

உன்னுள் நானிருப்பதை 

உண்மையை மட்டும் 

உரைக்க மறைப்பதேன்

                              -மருத.கண்ணன்